Εθνική ντροπή και δάκρυα πρέπει να προκαλεί σε κάθε Έλληνα και Ελληνίδα το ερειπωμένο σπίτι του εθνικού ήρωα Παύλου Μελά στην Κηφισιά, που σαν σήμερα, 13 Οκτωβρίου 1904 σκοτώθηκε από τους Τούρκους στο χωριό Στάτιστα της Καστοριάς για την Ελευθερία της Μακεδονίας!
Από αυτό το σπίτι έφυγε ο Παύλος για να μην ξαναγυρίσει ποτέ, γεμάτος ελπίδα, γεμάτος φλόγα και εμπιστοσύνη σε όλους εμάς, αφήνοντάς μας τα πιο πολύτιμά του, τα παιδιά του, τη Ναταλία, το σπίτι του!
Μας τα εμπιστεύτηκε προσφέροντας την ίδια τη ζωή του για όλους μας! Για να μας ξυπνήσει τότε, αλλά και για να μας ξυπνήσει και τώρα! Μα και πάντα!
Και αυτό το Κράτος και οι Κυβερνήσεις, επί 109 ολόκληρα χρόνια, δεν μπόρεσαν να φτιάξουν, να στηρίξουν, να διασώσουν το σπίτι του ασύγκριτου παλικαριού!
Μέσα σε αυτό έζησε το χτυποκάρδι, την αγωνία του Ελληνισμού, μέσα σε αυτό ένιωσε το μεγάλο κάλεσμα της Πατρίδας, μέσα σε αυτό πάλεψε με τις δυο μεγάλες αγάπες του, τη Μακεδονία και την οικογένειά του για να θυσιαστεί στο τέλος για όλους! Για την Πατρίδα!
Όμως η κρατική αχαριστία, η αγνωμοσύνη και τη μετριότητα των εκάστοτε Κυβερνήσεων, ίσως χρειάζονται ακόμη μερικούς αιώνες, για να αποκαταστήσουν σε Εθνικό Μουσείο το σπίτι του αθάνατου Παύλου Μελά!
Μα ίσως, ίσως και αυτή η τρομακτική καθυστέρηση, να είναι και πάλι ένα μήνυμα, ένας ακόμη δεύτερος θάνατος του Παύλου, για να μας ξυπνήσει και πάλι! Γιατί η
Μακεδονία και ολόκληρη η Ελλάδα κινδυνεύουν: από τους Κομιτατζήδες των Σκοπίων και από τους Κομιτατζήδες των Μνημονίων!
Ίσως....
