«Πού πας παληκάρι πομπές ξεκινούνε/ κι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμό/ουρλιάζουν τα πλήθη καμπάνες ηχούνε/κι ο ύμνος σου τραντάζει το ναό...» έγραφε το 1968 στο Παρίσι ο Διονύσης Σαββόπουλος στην «Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη». Το «παλικάρι» όμως του τραγουδιού, δεν αναφερόταν στον στρατηγό της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, Γεώργιο Καραϊσκάκη, αλλά στον Τσε Γκεβάρα, όπως αποκάλυψε ο Διονύσης Σαββόπουλος σε συνέντευξή του.
«Το τραγούδι αυτό γράφτηκε το ’68, στο Παρίσι, που κάναμε βόλτες στα οδοφράγματα. Ήταν ο Μάης του '68, έτσι; Το τραγούδι ήταν εμπνευσμένο από τον Τσε Γκεβάρα, από την υπέροχη εκείνη αφίσα, όπου βλέπεις έναν όμορφο νέο, με την επανάσταση στα μάτια του, που είναι χαμογελαστός και έχει και ένα πούρο. Για αυτόν το έγραψα, χωρίς να αναφέρεται βέβαια πουθενά το όνομά του, ούτε και κανένα άλλο όνομα μες στο κείμενο του τραγουδιού - στον τίτλο μόνο αναφέρεται ο στρατηγός της Ρούμελης. Λοιπόν, όταν ήρθε η ώρα να το ηχογραφήσω -μιλάμε τώρα το '69- μου λέει ο Πατσιφάς, αυτό δεν πρόκειται να περάσει από τη λογοκρισία, δεν γίνεται. Οπότε έκανα αυτό που καταλάβατε, έβαλα ότι είναι ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη, με την πεποίθηση ότι τον στρατηγό της Ρούμελης και γιο της καλόγριας, όπως τον λέγανε τον Καραϊσκάκη, δεν θα τον ενοχλούσε να χρησιμοποιηθεί ως κάλυψη για τον Τσε Γκεβάρα. Αλλά και ο κομαντάντε Τσε, εάν εγνώριζε τον Καραϊσκάκη, πολύ ευχαρίστως θα δεχότανε να καλυφθεί από αυτόν. Χαίρομαι πάντως που το παίζουνε στα σχολεία στην 25η Μαρτίου, είναι ό,τι πρέπει. Αρμόζει, λοιπόν; Αρμόζει απολύτως!» είπε ο Διονύσης Σαββόπουλος.
