Σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, οι ΗΠΑ εξετάζουν το ενδεχόμενο να απαγορεύσουν την είσοδο, στο έδαφός τους, σε Σκοπιανούς πολιτικούς, δικαστικούς, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες, που θωρούνται ύποπτοι για υποθέσεις διαφθοράς, «μαύρου» χρήματος και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Επίσης εξετάζουν το ενδεχόμενο να «παγώσουν» τα περιουσιακά στοιχεία και τραπεζικούς λογαριασμούς που πιθανόν διαθέτουν στις ΗΠΑ αξιωματούχοι των Σκοπίων.

Αυτές οι εξελίξεις συνδέονται με τις καταγγελίες του αρχηγού της σκοπιανής αντιπολίτευσης (του κομματος της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης) Ζόραν Ζάεφ, ότι το καθεστώς Γκρούεφσκι παρακολουθεί τις τηλεφωνικές συνομιλίες, παρεμβαίνει στην δικαιοσύνη και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προβαίνει σε διώξεις πολιτικών του αντιπάλων και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μάλιστα ο Γκρούεφσκι έχει τοποθετήσει τον πρώτο του εξάδελφο επικεφαλής της υπηρεσίας κρατικής ασφαλείας.

Σύμφωνα με τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης, οι σκοπιανές υπηρεσίες παρακολουθούσαν 20.000 Σκοπιανούς πολίτες (!), πολιτικούς, δημοσιογράφους κλπ.
Ο Γκρούεφσκι απαντά ότι, αντιθέτως, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης κατείχε τηλεφωνικές συνομιλίες υπουργών της κυβέρνησης και ότι προσπάθησε να εκβιάσει τον Σκοπιανό πρωθυπουργό απαιτώντας την παραίτησή του, το σχηματισμό μεταβατικής κυβερνήσεως και την προκήρυξη νέων εκλογών. Η αντιπολίτευση δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα των εκλογών του περασμένου Απριλίου, θεωρώντας αυτό προϊόν νοθείας.

Και η μεν Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία τα Σκόπια φιλοδοξούν να εισέλθουν, εξέφρασε την βαθειά της ανησυχία και κάλεσε τα σκοπιανά κόμματα να συνεργαστούν για την άρση του πολιτικού αδιεξόδου. Αλλά πέρα από ευχολόγια, χρειάζεται και μία ψύχραιμη, ρεαλιστική ανάλυση της κατάστασης.

Εκτός από το γεγονός ότι, εκ των πραγμάτων, το δυτικό, αλβανόφωνο τμήμα του σκοπιανού κρατιδίου (Τέτοβο) έχει αυτονομηθεί και δεν ελέγχεται από το καθεστώς των Σκοπίων, τώρα και το ανατολικό, σλαυόφωνο τμήμα, σπαράσσεται από εσωτερικές συγκρούσεις.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Γκλιγκόρωφ, που ίδρυσε το κρατίδιο μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαυίας, και οι διάδοχοί του, απέτυχαν να συγκροτήσουν οικονομικά βιώσιμο κράτος με στοιχειώδη κοινωνική συνοχή. Επίσης, η αδιαλλαξία των Σκοπίων απέναντι στην Ελλάδα, τους κόστισε πολύ ακριβά, γιατί το τίμημα ήταν η διεθνής απομόνωση και η διπλωματική αποτυχία τους αν ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.

Αντί τα μικροσκοπικά Σκόπια να ακολουθήσουν μία ρεαλιστική πολιτική φιλίας και προσεταιρισμού των πολύ μεγαλύτερων και ενταγμένων στους διεθνείς οργανισμούς γειτονικών τους χωρών, επέλεξαν να αυξήσουν την ασθενή αυτοπεποίθησή τους και να ενισχύσουν την ανύπαρκτη εσωτερική συνοχή τους με ψευδο-αλυτρωτισμούς, παρανοϊκούς εθνικισμούς και παραχάραξη της ιστορίας που μόνον γέλωτα προκαλεί στην παγκόσμια κοινότητα.

Η προσπάθεια των βουλγαρόφωνων Σλαύων του Βαρδάρη να εμφανιστούν ως….απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δείχνει όμως και τα διανοητικά όρια του διπλωματικού εξοπλισμού τους. Η δε εσωτερική πολιτική τους δομή δείχνει την τριτοκοσμική τους κατάσταση, είναι το κυριώτερο εμπόδιο για την ένταξή τους στην ευρωπαϊκή και γενικώτερα στη δυτική οικογένεια.