ΟΧΙ! Προδότες!
Δεν θα την πάρετε αυτή την πατρίδα, δεν θα την ξεπουλήσετε.
Δεν θα σας κάνουμε το χατίρι, δεν θα περάσει το σχέδιό σας να αφελληνίσετε τον τόπο.
ΟΧΙ! Προδότες!
Δεν θα σας αφήσουμε να μαστουρώσετε τη νεολαία μας.
Δεν θα επιτρέψουμε τη διάλυση της χώρας μας, την κατάργηση της ιστορίας μας, την κατασυκοφάντηση των ηρώων μας..
ΟΧΙ! Προδότες!
Δεν θα πεθάνουν αργά-αργά, επειδή εσείς τους έχετε ξεγράψει, οι απόμαχοι γέροντές μας.
Δεν θα δουλεύουνε στα ξένα αφεντικά σας, για μια χούφτα φασόλια οι Συνέλληνες.
Δεν θα ξανακλάψουν τα παιδιά στα συσσίτια.
Δεν θα κλείσουν οι παιδικές χαρές κι οι λαϊκές αγορές.
Δεν θα αδειάσουν οι κερκίδες στα στάδια.
Δεν θα κηδεύουμε κάθε τρεις και λίγο κι από έναν άξιο συμπατριώτη μας που τον ρίξατε απ το μπαλκόνι, που τον ποτίσατε δηλητήριο, που τον πνίξατε τη νύχτα που κοιμότανε..
ΟΧΙ! Προδότες!
Δεν θα σας ανοίξουμε την πόρτα να το σκάσετε.
Δεν θα σας χαριστούμε.
Δεν θα συγχωρέσουμε κανέναν σας.
Δεν θα δείτε Θεων πρόσωπο.
Δεν θα αφήσουμε χλωρό κλαρί από σας, όπου και να δραπετεύσετε.
Στην άκρη της Γης θα σας βρίσκουμε και θα σας τιμωρούμε, μέχρι να λιώσετε στο μαύρο χώμα...
ΟΧΙ! Προδότες!
Δεν υπάρχει λύπηση για σας, που δουλέψατε στα σκοτεινά υπόγεια με τους ξένους πράκτορες, για να ξεπουλήσετε να νησιά μας, να μας πάρετε τα σπίτια μας, να κατακλέψετε τον κόπο μας μιας ολόκληρης ζωής, να στρώσετε το χαλί της πιο φριχτής υποδούλωσης, για να μπούνε τα κοράκια των τοκογλύφων, να αρμέξουνε το πετρέλαιό μας, που κοιμάται στα σπλάχνα των θαλασσών μας, να βγάλουνε με τα βρώμικα νύχια τους, στο χρυσάφι που κοιμάται στα σπλάχνα των βουνών μας, να ξεριζώσουνε με τα άπληστα δόντια τους, την ομορφιά που φωτίζει εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, ετούτη την ευλογημένη γη, τη δικιά μας γη.
Την ΔΙΚΙΑ μας, το ακούτε προδότες;
ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ, κι άλλη μια φορά λοιπόν ΟΧΙ!
Δεν θα σβήσουμε κανένα και καμιά σας από το μαύρο κατάλογο, όπου και να βυσσοδομήσατε, όποιο πόστο και να ανεβήκατε, όποια πιάτσα κι αν σεργιανίσατε, σ' όποιαν αγορά κι αν ξεπουλήσατε την πατρίδα.
ΟΧΙ! Προδότες!
Δεν θα δείτε Θεού πρόσωπο.
Δεν θα χαρείτε άσπρη μέρα.
Δεν θα βρείτε πουθενά καταφύγιο και γλυτωμό.
Δεν θα γελάσει τ' αχείλι σας.
Δεν θα ξαναπαίξετε με τα παιδιά σας.
Δεν θα γλυκαθείτε με τ' αγγόνια σας.
Δεν θα υπάρξει για σας επιείκεια.
Σας ξέρουμε όλοι, όλους σας και όλες σας, έναν-έναν και μία-μία.
Έχετε καταγραφεί για πάντα στην πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας, αυτής της πανένδοξης και πανέμορφης χώρας, που συνωμοτήσατε να την εξαφανίσετε από το χάρτη της Γης..
ΟΧΙ!! Προδότες!
Δεν θα σας αφήσουμε να πάρετε ανάσα, ποτέ και πουθενά, όσο θα ζείτε..
ΟΧΙ! Προδότες!
Δεν πρόκειται να μαζευτούμε κρυφά εμείς, ούτε πρόκειται να σας επιτεθούμε ύπουλα, ούτε κλεφτοπόλεμο θα κάνουμε.
Τίποτε απ αυτά που σας δίδαξαν στα υπόγεια σεμινάρια, τίποτε απ αυτά που φοβόσαστε όλη μέρα κι όλη νύχτα, και έχετε χάσει τον ύπνο σας, δεν θα συμβεί.
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ιδιοκτήτες αυτής εδώ της χώρας, ένα ωραίο πρωί, που δεν είναι καθόλου μακριά, θα συντονιστούμε αστραπιαία και αυθόρμητα, όλες και όλοι, δέκα εκατομμύρια νοματαίοι, νοικοκυραίοι, ψυχές και πνεύματα, και θα βγούμε από τα σπίτια μας, με την υπόσχεση στους νεκρούς μας παππούδες και γιαγιάδες, και στα αγέννητα παιδιά του τόπου μας, ότι δεν θα επιστρέψουμε πάλι, αν πρωτύτερα δεν θα έχουμε ξαναπάρει την πατρίδα στα χέρια μας.
ΟΧΙ! Προδότες!
Δεν θα συμβεί αυτό περίεργα και δύσκολα και εκκωφαντικά.
Πολύ απλά θα γίνει.
Έτσι όπως αρπάζεις το χέρι του πορτοφολά στον ηλεκτρικό, που πήγε να σε ξαφρίσει.
Και στον πρώτο επόμενο σταθμό, την ώρα που ανοίγει η πόρτα, τον πετάς στις γραμμές, και φτύνεις στις παλάμες σου.
Πρώτα για να καθαρίσεις από το άγγιγμά του και μετά για να ξαναπιάσεις το φτυάρι, τον γκασμά, την πέννα, το τιμόνι, και το ποτιστήρι ...;
Να ξαναμπεί μπροστά αυτή η αγαπημένη πατρίδα ...;
Τόσο απλά και νοικοκυρεμένα θα γίνουν όλα ...;
ΠΡΟΔΟΤΕΣ!
ΟΧΙ!
