Όταν ο Αμερικάνος καθολικός ιερέας Gil Gustafson καταδικάστηκε για σεξουαλική κακοποίηση παιδιού πριν από περίπου 30 χρόνια, η καθολική αρχιεπισκοπή του Αγίου Παύλου και της Μινεάπολης έκανε τα πάντα ώστε ο ιερέας της να ήταν οικονομικά ασφαλής για τις επόμενες δεκαετίες.
Η εκκλησία συνέχισε να του καταβάλει τον ιερατικό του μισθό και την ασφάλιση υγείας του, να του καλύπτει τα έξοδα διαβίωσης του και τα έξοδα της ψυχολογικής θεραπείας του και πλήρωνε για την εκπαίδευση και την κατάρτισή του, σύμφωνα με τα αρχεία της εκκλησίας και τον πρώην λογιστή της αρχιεπισκοπής. Του έδωσε μια θέση εργασίας στο δημόσιο αρχείο της εκκλησίας και τον βοήθησε να δημιουργήσει τη δική του επιχείρηση παροχής συμβουλών και του έφερε μάλιστα και πελάτες.
Τον Ιούλιο του 2006, Gustafson (φωτο) ανακηρύχθηκε «άτομο με ειδικές ανάγκες» με βάση την παιδοφιλία του, σύμφωνα με αναφορά της εκκλησίας. Αυτό του επέτρεψε να προσθέσει επιδόματα αναπηρίας στα κέρδη που είχε ως σύμβουλος.
Η μακροχρόνια υποστήριξη της Αρχιεπισκοπής στον Gustafson, που περιγράφεται σε έγγραφα και σε συνεντεύξεις της εκκλησίας, εξόργισε τα θύματα κακοποίησης και τις οικογένειές τους. Είπαν ότι αυτό είναι άλλο ένα σημάδι ότι η εκκλησία νοιάζεται περισσότερο για την ευημερία των κακοποιών ιερέων της παρά για τα παιδιά που κακοποιήθηκαν.
«Από πότε ένα έγκλημα θεωρείται αναπηρία;», ρώτησε ο Jeff Herrity. Ο γιος του, ο Brian (φωτο), ήταν θύμα παιδικής κακοποίησης από τον Gustafson από το 1977 έως το 1982. Ο Brian ήταν δέκα χρονών όταν άρχισε η κακοποίηση. «Αν έτσι έχουν τα πράγματα, ο καθένας στη φυλακή θα πρέπει να θεωρείται άτομο με ειδικές ανάγκες», δήλωσε ο Herrity. Αυτό έγινε πάνω από τριάντα χρόνια πριν, το 1983. Ο Gustafson καταδικάστηκε για κακοποίηση του Brian και καταδικάστηκε σε πρόστιμο σαράντα δολαρίων, δέκα χρόνια δοκιμασίας και έξι μήνες φυλακή, υπηρέτησε μόνο τέσσερις και μισό μήνες και αφέθηκε ελεύθερος.
Ο Gustafson εκτιμάται ότι κακοποίησε τέσσερα έως και δεκαπέντε παιδιά. Σε ηλικία περίπου 64 ετών, ζει τώρα σε ένα μικρό μπανγκαλόου στον δυτικό Άγιο Παύλο. Ο ίδιος αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη για αυτήν την ιστορία. Σε απάντηση στις γραπτές ερωτήσεις από την Star Tribune, η Αρχιεπισκοπή δήλωσε ότι απομάκρυνε τον Gustafson από την υπηρεσία μόλις πληροφορήθηκε την κακοποίηση το 1983. Έζησε υπό εποπτεία και τελούσε λειτουργία σε ένα μοναστήρι για μοναχές μέχρι το 2002, όπου οι καθολικοί επίσκοποι υιοθέτησαν μια πολιτική μηδενικής ανοχής για τους ιερείς που κακοποίησαν παιδιά. Η Ρώμη τον καταδίκασε σε μια ζωή προσευχής και της μετάνοιας. «Δεν μπορεί να λειτουργήσει ή να παρουσιάζει τον εαυτό του ως ιερέα», δήλωσε η Αρχιεπισκοπή. Τον Ιούλιο του 2006, ο Gustafson κηρύχθηκε άτομο με ειδικές ανάγκες και άρχισε να λαμβάνει επιδόματα αναπηρίας εκτός από την σύνταξή του ως ιερέας.
Ο Brian πέθανε το 1995 σε ηλικία 28 ετών. Η κακοποίηση "ψυχικά και σωματικά τον κατέστρεψε".
Οι παιδόφιλοι της NAMBLA (North American Man/Boy Love Association) ζητούν "δικαιώματα" και "ελευθερίες" εδώ και πολλά χρόνια
Τον Οκτώβριο του 2014, μια επίκουρος καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Νομικής του Rutgers, η εβραϊκής καταγωγής Margo Kaplan, δήλωσε ότι η παιδοφιλία θα πρέπει να προστατεύεται από τον αμερικάνικο Νόμο για τα Άτομα με Αναπηρίες του 1990 και το Τμήμα 504 του νόμου περί αποκατάστασης του 1973. Οι άνθρωποι με ψυχική διαταραχή παιδοφιλία «δεν πρέπει να υφίστανται διακρίσεις», επειδή είχαν πιθανώς κακοποιηθεί ως παιδιά. Ισχυρίστηκε, επίσης, ότι η παιδεραστία θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι γενετική, νευροχημική ή νευροανατομική. Υπάρχουν, είπε, ορισμένες σαφείς διακρίσεις μεταξύ παιδοφιλίας και παιδικής κακοποίησης. Η παιδοφιλία είναι η σεξουαλική έλξη σε παιδιά προεφηβικής ηλικίας, που δεν έχει ενεργοποιηθεί. Είναι απλώς η επιθυμία. Ωστόσο, αν ένας παιδόφιλος δρα εξ αιτίας των σεξουαλικών του επιθυμιών, τότε κακοποιεί σεξουαλικά παιδιά, και ως εκ τούτου, αποτελεί έγκλημα. Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τους όρους εναλλακτικά, αλλά υπάρχει μια διαφορά.
Το 1973 η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία (ΑΡΑ) αποχαρακτήρισε την ομοφυλοφιλία ως ψυχική διαταραχή. Από τότε, έχει υπάρξει μια αργή και σταδιακή μετάβαση προς το να γίνουν οι LGBT (ΛΟΑΤ) όλο και περισσότερο mainstream. Τώρα που μοιάζουν να τα έχουν καταφέρει προσπαθούν να πνίξουν όποιον είναι «στρέιτ», χριστιανός και διαφωνεί μαζί τους. Καθώς οι δυτικές κυβερνήσεις, η μία μετά την άλλη, προωθούν την μαχητική «gay ατζέντα», ιδιαίτερα μη ορίζοντας τον σεξουαλικό προσανατολισμό, καθιστούν ευκολότερη την εισαγωγή της παιδοφιλίας ως έναν (ακόμα) σεξουαλικό προσανατολισμό και όχι ως μια σεξουαλική αποκλίνουσα συμπεριφορά. Το 2003, μια ομάδα επαγγελματιών στον χώρο της ψυχικής υγείας που σχημάτισαν ένα γκρουπ που ζητούσε τον επαναπροσδιορισμό της παιδοφιλίας ως σεξουαλικό προσανατολισμό, αποκαλώντας τους παιδεραστές "Πρόσωπα που Ελκύονται από Μικρότερους" (“minor-attracted people”) ή MAP.
Ο στόχος τους είναι οι MAPs να προστατεύονται από τους ίδιους νόμους όπως οι ΛΟΑΤ. Υπάρχει επίσης μια προφανής προσπάθεια σεξουαλικοποίησης των παιδιών σε όλο και νεαρότερες ηλικίες, προωθώντας την διεστραμμένη ιδέα ότι η απλή φυσιολογική φιλία είναι στην πραγματικότητα σεξουαλική έλξη. Μόλις γίνει αποδεκτή αυτή η ιδέα, η παιδοφιλία θα γίνει δεκτή. Ίσως βέβαια, μόλις η παιδοφιλία αφαιρεθεί από τον κατάλογο των ψυχικών διαταραχών οι MAPs θα χάσουν το καθεστώς αναπηρίας τους.
Όταν το Gay κίνημα στις ΗΠΑ ξεκίνησε τη ανάβαση προς την εξουσία, συνειδητοποίησαν πολύ γρήγορα ότι δεν έχουν αρκετά μέλη στις τάξεις τους, με τους ομοφυλόφιλους να αποτελούν λιγότερο από το 5% του πληθυσμούς της Αμερικής. Έτσι άρχισαν να προσθέτουν διάφορες άλλες διαστροφές, που αποτελούν την ομπρέλα που έχουν γίνει οι LGBT (αρχικά των lesbian, gay, bisexual, and transgender. Στα ελληνικά ο όρος είναι ΛΟΑΤ - Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά και Τρανσεξουαλικά άτομα). Κατά το παρελθόν έτος, έχουν πειραματιστεί με την προσθήκη του «Q», που σημαίνει queer* (LGBTQ). Μόλις γίνει αυτό, θα προστεθεί επίσης ένα «Ρ», για τους παιδόφιλους.
Πίσω στην δεκαετία του ‘70 και του ‘80, η παιδοφιλία θεωρούνταν από τους γιατρούς μια ψυχική διαταραχή, αλλά έτσι θεωρούνταν και η ομοφυλοφιλία! Στον ολισθηρό δρόμο που βαδίζει η δυτική κοινωνία δεν χρειάζεται πολύ φαντασία για να προβλέψουμε τι θα έρθει σε λίγο στο προσκήνιο.
* Queer σημαίνει παράξενο ή περίεργο. Ένας γενικός όρος, για αυτούς που είναι «έξω από τα επιτρεπόμενα πλαίσια».
Τα άρθρα δεν αποτελούν απαραίτητα θέση της συντακτικής ομάδας του "Έλευσις Ελλήνων" παρά μόνον αυτά που φέρουν την
υπογραφή του ιδιοκτήτη του ιστολογίου, GPapado με τον οποίο μπορείτε να επικοινωνήσετε στο E-mail: [email protected]
για τυχόν παράπονα ή απορίες.
Αναρτούμε κάθε άρθρο που αποτελεί κατα την γνώμη μας ερέθισμα προς προβληματισμό και σκέψη.
Ενημερώνουμε εκ των προτέρων πως για κάθε φραστική επίθεση ή απειλητική διάθεση θα ενημερώνεται άμεσα η
Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη σας στο ιστολόγιο μας!
