Σε κάποια μουσεία δεν πηγαίνεις περιχαρής, συν γυναιξί και τέκνοις, και σίγουρα δεν περιδιαβαίνεις τα εκθέματα ωσάν ζηλωτής της τέχνης. Υπάρχει ένα μουσείο στο Λονδίνο που μπαίνεις με φόβο και βγαίνεις με... μεγαλύτερο. Είναι το «Μαύρο Μουσείο».
Αποτρόπαια εκθέματα, διαβόητοι εγκληματίες της Βρετανίας, στυγερά εγκλήματρα και μέθοδοι εκτελέσεων, πρόκειται να βγουν στη δημοσιότητα για πρώτη φορά, μετά τη θετική εισήγηση της Σκότλαντ Γιάρντ. Οι Βρετανοί, δε, με το γνωστό φλεγματικό τους χιούμορ πρόλαβαν να ονομάσουν το συγκεκριμένο μουσείο «Μαύρο». Όχι άδικα!
Άλλωστε τα εκθέματα προέρχονται από τις σκοτεινές περιοχές της ανθρώπινης παραβατικότητας και αναφέρονται σε σημαντικά και άκρως στυγερά εγκλήματα που συντάραξαν την κοινωνία της Μεγάλης Βρετανίας. Περίοπτη θέση έχει η επιστολή που φέρεται να έχει γραφτεί από τα χέρια του Τζακ του Αντεροβγάλτη (είχε τον τίτλο «From Hell», δηλαδή «Από την Κόλαση»), αλλά και τα σκεύη που χρησιμοποιούσε ο κατά συρροήν δολοφόνος Ντένις Νίλσεν, για να «βράσει» τα θύματά του. Επίσης στο μουσείο υπάρχει και η θηλιά που πέρασαν οι αστυνομικοί στην Ρουθ Έλις, την τελευταία γυναίκα που εκτελέστηκε με αυτό τον τρόπο στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Εδώ και καιρό η κοινή γνώμη της Μ.Βρετανίας έχει διχαστεί ως προς την ύπερξη του συγκεκριμένου μουσείου, αλλά και για το αν είναι σκόπιμο να ανοίξει τις πύλες του στο κοινό. Οι θιασώτες του αναφέρουν πως θα είναι ενδιαφέρον να δει κανείς τα σκοτεινά στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Σκότλαρντ Γιάρντ, ενώ οι αρνητές σημειώνουν πως η ελεύθερη πρόσβαση σε αυτά τα στοιχεία, θα αναστατώσει εκ νέου τους συγγενείς των θυμάτων.
Επί του παρόντος, πάντων, πρόσβαση στο χώρο του μουσείου -και μάλιστα με ραντεβού, έχουν μόνο οι αστυνομικοί και κάποιοι «ειδικοί επισκέπτες». Η εφημερίδα «Independent» αποκάλυψε πως ήδη υπάρχουν επίσης συζητήσεις να ανοίξουν οι πύλες στο κοινό το οποίο θα έχει αυτομάτως πρόσβαση σε 20.000 «σκληρά», αλλά και σπάνια ευρήματα εγκληματικών πράξεων. Θα πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι μέχρι τώρα έχουν σημειωθεί ουκ ολίγες λιποθυμίες από επισκέπτες στη θέα κάποιων εκθεμάτων που ξεπερνούν τα ανθρώπινα όρια. Όπως ένα χέρι κατάδικου που οι γερμανικές αρχές χρειάστηκε να το κόψουν από έναν κατάδικο, στην Κολωνία το 1950, για να του πάρουν τα δαχτυλικά αποτυπώματα. Στη συνέχεια το... χέρι δόθηκε στην αγγλική αστυνομία και τώρα βρίσκεται στο εν λόγω μουσείο.
