Το πρώτο βήμα – την υπερψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου – από την πλευρά της έκανε χθες βράδυ η κυβέρνηση προκειμένου να πείσει τους δανειστές να ολοκληρώσουν το ταχύτερο την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, αν και την ίδια ώρα επικρατεί έντονη ανησυχία για τις ογκούμενες κοινωνικές αντιδράσεις και το βαρύ πολιτικό κόστος, που μπορεί να της επιφέρουν τα σκληρά μέτρα.



Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ άρχισε άρον – άρον την υιοθέτηση των σκληρών μέτρων του μνημονίου, με σειρά καταστρατηγήσεων των κόκκινων γραμμών, όπως η μείωση του αφορολόγητου, ώστε να προλάβει τα χειρότερα με το παρατεταμένο τέλμα στην οικονομία.

Παρά τη φιλολογία πάντως, στην οποία είχαν επιδοθεί κυβερνητικά στελέχη, περί «διεύρυνσης» της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, κανένα κόμμα, ούτε μεμονωμένοι βουλευτές της αντιπολίτευσης έδωσαν την παραμικρή συναίνεση, επιβεβαιώνοντας ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός είναι μόνος σε αυτό τον ολισθηρό μνημονιακό δρόμο και απομονωμένος από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Με την ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου η κυβέρνηση επιχειρεί, έστω και χωρίς να έχει υπάρξει συνολική κατάληξη στη διαπραγμάτευση, ότι στείλει μήνυμα στην τρόικα ότι και μπορεί και θέλει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της περσινής συμφωνίας: με το νομοσχέδιο εγκρίθηκαν όλα τα σημεία που είχαν συμφωνηθεί με τους Θεσμούς κατά την πολύμηνη διαπραγμάτευση, ενώ η υπερψήφισή του και από τους 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ επιβεβαιώθηκε ότι η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή αντέχει και είναι αρραγής, τουλάχιστον ως προς την υλοποίηση των συγκεκριμένων δεσμεύσεων.

Η κυβέρνηση ευελπιστεί τώρα στην επιτάχυνση των διαδικασιών για την αξιολόγηση και προσδοκά σε ένα σαφές μήνυμα από το σημερινό Eurogroup ότι το αργότερο μέχρι την επόμενη τακτική σύγκληση του οργάνου στις 24 Μαΐου θα έχουν όλα τελειώσει. Κυρίως όμως αναμένει ότι θα επιβεβαιωθεί η πρόθεση των δανειστών να προχωρήσουν σε πιο συγκεκριμένες κινήσεις για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, που μπαίνει και επισήμως πλέον από σήμερα στην ατζέντα της συζήτησης.



Το Μέγαρο Μαξίμου επιθυμεί σαφείς θετικές εξελίξεις σε αυτά τα μέτωπα, ώστε να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση που διαμορφώνει η ψήφιση και εφαρμογή πλέον στην πράξη των μνημονιακών δεσμεύσεων. Πολύ περισσότερο που σύντομα αναμένεται να εγκριθεί από τη Βουλή και το πακέτο των έμμεσων φόρων, που θα σημάνει μία βροχή από επιβαρύνσεις σε πολλά προϊόντα και υπηρεσίες, συνολικού ύψους για τους επόμενους 30 μήνες 1,8 δισ. ευρώ!

Υπό αυτό το πρίσμα άλλωστε δεν περνά απαρατήρητο από τους κυβερνητικούς παράγοντες ότι διογκώνονται εσχάτως οι κοινωνικές αντιδράσεις. Έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση έχει έλθει σε σύγκρουση και ρήξη με πολλές κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες, εξαιτίας του ασφαλιστικού και των σχετιζομένων με αυτό φορολογικών ρυθμίσεων.

Σε αυτό το τεταμένο κοινωνικό κλίμα η ψήφιση των νέων φορολογικών μέτρων μοιάζει με σπίρτο σε μπαρουταποθήκη, εάν στο μεταξύ δεν υπάρξει ένα «αντίβαρο», όπως η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, που θα επαναφέρει την αίσθηση της σταθερότητας στην οικονομία και η ρύθμιση του χρέους, που θα δώσει ίσως μία προοπτική εξόδου από την κρίση.

Αυτή την προοπτική άλλωστε επιχείρησε να περιγράψει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας από βήματος της Βουλής, κατά τη συζήτηση του ασφαλιστικού. Τηρώντας σχετικά μάλλον χαμηλούς τόνους και περιορίζοντας τις επιθέσεις που άλλοτε εξαπέλυε κατά ριπάς εναντίον της αντιπολίτευσης – μάλιστα δήλωσε ανοιχτός για συνάντηση με τον κ. Μητσοτάκη για το θέμα του χρέους -, ο πρωθυπουργός έριξε ιδιαίτερο βάρος στο «αφήγημα» της επόμενης ημέρας:

Ότι με την αξιολόγηση και την ελάφρυνση του χρέους ξεκινά η επόμενη ημέρα για τη χώρα, με προστασία των αδυνάτων, αναπτυξιακές πολιτικές και περίπου επενδυτικό οργασμό με την προσέλκυση κεφαλαίων!

«Έρχονται καλύτερες μέρες» υποσχέθηκε ο κ. Τσίπρας και επικαλούμενος την Κομισιόν προέβλεψε ότι «η ανάπτυξη που έρχεται σε λίγους μήνες θα έχει κοινωνικό πρόσημο»!

Μίλησε για ένα σχέδιο «που ήδη έχει μπει σε εφαρμογή και θα επιταχυνθεί την επομένη της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης. Προτεραιότητα αυτού του σχεδίου είναι η Ελλάδα να περάσει από την περίοδο της ακραίας ύφεσης, σε μια περίοδο ανάκαμψης και ανάπτυξης. Ανάπτυξη με στήριξη της ανταγωνιστικότητας μέσω της καινοτομίας και με προστασία της εργασίας και των κατακτήσεων των εργαζομένων».



Και τόνισε ότι «πρέπει να επιμείνουμε στην κατεύθυνση της παραγωγής νέου πλούτου και εργασίας», ξεκαθαρίζοντας ότι «αν η λύση είναι οι απολύσεις κάτι μάλλον δεν πάει καλά και αυτό που δεν πάει καλά είναι οι νεοφιλελεύθερες εμμονές. Οι απολύσεις κάνουν ακόμα μεγαλύτερο το φορτίο της ανεργίας».