Με μια εξαιρετικά σκληρή επιστολή απαντά στον Μανώλη Γλέζο, ο γνωστός ηθοποιός και παραλίγο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χάρρυ Κλυνν για τη συγγνώμη που ζήτησε από το ελληνικό λαό γιατί συνήργησε στον συμβιβασμό.

Σε ανάρτησή του στο προσωπικό του ιστολόγιο, και απευθυνόμενος στο ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, του λέει, πέραν του  ότι έχει κάνει λάθος και ότι προσπαθεί να «αγιοποιήσει» τον εαυτό του. «Εχεις κάνει λάθος και ο τρόπος που χειρίζεσαι το λάθος αυτό δε βλάπτει, ασφαλώς, τον εαυτό σου, κάθε άλλο… Τον «περνάει ένα ακόμα χέρι» στίλβουσας μονωτικής πορσελάνης, που αγιοποιεί ακόμα πιο πολύ την εικόνα του «ιερού μεταξοσκώληκα», που κανείς δε δικαιούται να τον ανακαλεί στην τάξη, να διαφωνεί με τα λεχθέντα του, και σε τελευταία ανάλυση να τον αμφισβητεί… Παρ’ όλα αυτά, αυτό που γίνεται-γίνεται, και αυτό που είναι-είναι.

Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο», γράφει χαρακτηριστικά, ενώ στη συνέχεια τον κατηγορεί για πολιτικό ναρκισσισμό και προσθέτει: «Τα μόνα μπράβο που θα εισπράξεις στην προκειμένη περίπτωση, θα είναι από τα κατάλοιπα της Σαμαρικής ακροδεξιάς και τα χειροκροτήματα από κάποια αποστεωμένα κομουνιστοειδή κρουπούσκουλα που υπάρχουν, για να λένε μόνο ότι υπάρχουν».

«Βλάπτεις, δυστυχώς, σοβαρά την Αριστερά σύντροφε, την τραυματίζεις, κι εκεί που είναι να σηκωθεί για να σταθεί στα πόδια της, μπανγκ-μπανγκ την ξαναρίχνεις στο χώμα. Κουράστηκαν οι πολίτες να ακούνε πόσο δίκαιο έχεις εσύ και πόσο άδικο έχουν οι άλλοι… Πόσο «ήρωας» είσαι εσύ και πόσο δεν είναι οι άλλοι», συνεχίζει ο Χάρρυ Κλυνν και καταλήγει: «Αυτά τα λίγα είχα να σου πω σύντροφε, και πολύ θα λυπηθώ αν μάθω ότι δε σε στεναχώρησα… Πολύ θα λυπηθώ ακόμα και για την Αριστερά και για μένα και για τον Μανώλη Γλέζο».

Διαβάστε το κείμενο του Χ. Κλύνν

«Διαφωνήσαμε για το ίδιο περίπου θέμα πριν από 15-20 χρόνια, και να που διαφωνούμε για το ίδιο θέμα και πάλι σήμερα. Πριν από 15-20 χρόνια, όμως, ήταν «αλλιώς», και το «αλλιώς» εκείνο, δεν έχει καμιά, πολύτως, σχέση με το «αλλιώς» του σήμερα. Αλλά, απ’ ότι φαίνετε, ο χρόνος αδυνατεί να παίξει ρόλο στην εξέλιξη της «Αριστεράς» , που έμαθε να βαυκαλίζεται, «κολλημένη» σε «παρελθόντα κλέη», σε ανδριάντες και παράσημα, σημαίες, τακτικές και ονόματα παρελθουσών εποχών…

Έχεις λάθος σύντροφε, μεγάλο λάθος, και ο τρόπος που χειρίζεσαι το λάθος αυτό δε βλάπτει, ασφαλώς, τον εαυτό σου, κάθε άλλο… Τον «περνάει ένα ακόμα χέρι» στίλβουσας μονωτικής πορσελάνης, που αγιοποιεί ακόμα πιο πολύ την εικόνα του «ιερού μεταξοσκώληκα», που κανείς δε δικαιούται να τον ανακαλεί στην τάξη, να διαφωνεί με τα λεχθέντα του, και σε τελευταία ανάλυση να τον αμφισβητεί…

Παρ’ όλα αυτά, αυτό που γίνεται-γίνεται, και αυτό που είναι-είναι. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Βλάπτεις, δυστυχώς, σοβαρά την Αριστερά σύντροφε, την τραυματίζεις, κι εκεί που είναι να σηκωθεί για να σταθεί στα πόδια της, μπανγκ-μπανγκ την ξαναρίχνεις στο χώμα. Κουράστηκαν οι πολίτες να ακούνε πόσο δίκαιο έχεις εσύ και πόσο άδικο έχουν οι άλλοι…

Πόσο «ήρωας» είσαι εσύ και πόσο δεν είναι οι άλλοι. Ο κάθε αγωνιστής με τον τρόπο του, ήρωας είναι κι αυτός σύντροφε. Το λυπηρό είναι ότι αυτήν την καινούρια, τη σύγχρονη Αριστερά, την «κυβερνώσα» όπως την αποκαλούνε, όσο κι αν προσπαθήσεις δε θα μπορέσεις μάλλον να την κατανοήσεις… Λείπουν πολλοί κρίκοι από την αλυσίδα σου! Σαν Μικέλε σύντροφε… Η βάρκα πλέει προς την άλλη όχθη και οι συνομιλίες των συντρόφων ηχούν παράξενα στ’ αυτιά μας… Λόγια αλλόκοτα, ακαταλαβίστικα για ΄μας… Τη συνέχεια την ξέρεις, και το τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει, με όλο το συμβολισμό που εμπεριέχει, όταν είσαι μόνος σου, χωρίς την παρέα του ήρωα Γλέζου, κι αυτό το ξέρεις. Κακός σύμβουλος ο πολιτικός ναρκισσισμός σύντροφε.

Ασφαλώς, έχεις τη γνώμη σου, αλλά καλά θα κάνεις να την κρατήσεις για τον εαυτό σου. Σε πληροφορώ, όμως, ότι αυτό το είδος των επικοινωνιακών «ακροβατισμών» δεν το έχεις ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ του 50%, ούτε και που το φοβάται… Αυτό μας έλειπε… Τα μόνα μπράβο που θα εισπράξεις στην προκειμένη περίπτωση, θα είναι από τα κατάλοιπα της Σαμαρικής ακροδεξιάς και τα χειροκροτήματα από κάποια αποστεωμένα κομουνιστοειδή κρουπούσκουλα που υπάρχουν, για να λένε μόνο ότι υπάρχουν. Αυτά τα λίγα είχα να σου πω σύντροφε, και πολύ θα λυπηθώ αν μάθω ότι δε σε στεναχώρησα… Πολύ θα λυπηθώ ακόμα και για την Αριστερά και για μένα και για τον Μανώλη Γλέζο. Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης (Χάρρυ Κλυνν)».