ΧΘΕΣΙΝΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΓΕΡΌΝΤΙΣΣΑΣ ΜΕ ΟΡΑΣΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΔΕΙΝΩΝ
Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος.
Έρχομαι τούτη τη στιγμή να πω τα ρήματά μου,
ο Κύριος σας ομιλεί αγαπητά παιδιά μου.
Σας δίνω σ' όλους την ευχή, να έρθετε κοντά μου,
μα εσείς αλλού πηγαίνετε, δεν θέλετε την καρδιά μου.
Στα είδωλα στραφήκατε, σε όλες τις αιρέσεις,
που ήρθανε στη χώρα σας, Χριστό να αφαιρέσουν.
Ακόμα και οι εκλεκτοί, τα λίγα πια παιδιά μου,
νοθεύτηκαν μ' αιρετικούς, δεν είναι πια δικά μου.
Κλαίω, θρηνώ, δεν βλέπετε, πώς μ' έχετε σταυρώσει;
Σε λίγο όμως τέκνα μου η γη σας θα ματώσει.
Σκοτίσθηκε πλέον το μυαλό, δεν βλέπετε τη μπόρα,
την καταιγίδα τη δυνατή που έρχεται με φόρα;
Η γη θ' ανοίγει τώρα πια, ανθρώπους θα καταπίνει,
γιατί δεν αντέχει τη μόλυνση, το αίμα πια την πνίγει.
Σκοτώνετε τα τέκνα σας τ' αθώα τα βλαστάρια,
και έπειτα παίρνετε φάρμακα, για να κοιμάστε τα βράδια.
Οι αμαρτίες σας πολλές, μετάνοια καμία,
γι' αυτό τρέμει πια η γη, ζητάει τιμωρία.
Δε βλέπετε καταστροφές σ' ολόκληρο τον κόσμο;
Πλημμύρες, χιόνια, αέρηδες να αφανίζουν κόσμο;
Δε βλέπετε πώς έφτασε τόση η αμαρτία,
που ο άνθρωπος έγινε πιο άγριος και από τα θηρία;
Δε βλέπετε καταστροφές, πείνα και δυστυχία,
πώς σφάζονται οι άνθρωποι με λύσσα και μανία;
Και μέσα στην Ελλάδα μας, στη χώρα την Αγία,
ήρθαν πλέον οι δαίμονες και έκαναν κατοικία.
Ζήτησαν από μένα υπογραφή, να πάρουν εξουσία,
να φέρουν αναταραχή, πείνα, αρρώστιες και κάθε δυστυχία.
