Ανάμεσα στα νέα ευρήματα ήταν μια μεγάλη στοά που αποτελούνταν από τουλάχιστον επτά δωμάτια. Όπως αναφέρουν ο Ζίζης Μπόνιας, της 18ης Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στην Ελλάδα και ο Ζακ Περό του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ: «Το κτίριο είναι καλοδιατηρημένο και τα πέντε από τα δωμάτια έχουν εν μέρει ανασκαφεί. Το κτίριο πιθανόν να χρονολογείται από τον 6ο π.Χ. Αιώνα.»
Η στοά είναι μόνο το ένα από τα καλοδιατηρημένα ευρήματα στο χώρο, που σύμφωνα με την παράδοση, αποίκισαν οι Έλληνες κατά τον 7ο αιώνα , γύρω στο 655/654 π.Χ. , καθιστώντας την αρχαία Άργιλο την αρχαιότερη ελληνική αποικία στη θρακική ακτή.
Τέσσερα χιλιόμετρα δυτικά του Στρυμόνα ποταμού, η αρχαία πόλη βρίσκεται πάνω σε ένα λόφο, γνωστό ως Παλαιόκαστρο . Η περιοχή αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά από τον Πέτριτζετ το 1883 με αναφορά τα γραπτά του Ηρόδοτου, ο οποίος έγραψε ότι οι Πέρσες επιτέθηκαν στην Άργιλο μετά τη διέλευση του ποταμού Στρυμόνα στο δρόμο τους για να κατακτήσουν την Αθήνα.
Οι πρώτες περιορισμένες ανασκαφές έγιναν από την Ελληνική αρχαιολογική υπηρεσία στη δεκαετία του '70, αποκαλύπτοντας πολλούς τάφους της αρχαίας πόλης, ωστόσο η πρώτη σοβαρή συστηματική έρευνα δεν είχε ξεκινήσει πριν το 1992 από μια Ελληνοκαναδική ομάδα.
Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει ήδη ένα σημαντικό αριθμό αρχιτεκτονικών δομών, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλου δρόμου, φάρδους 5 μέτρων που οδηγεί σε ένα αρχαίο λιμάνι. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους μερικά από αυτά τα κτίρια είναι εξαιρετικά καλά διατηρημένα, με τοίχους έως 4 μέτρα ύψος.
Όπως αναφέρουν: «Αυτή η κατάσταση διατήρησής τους μας βοηθά να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο χτίστηκαν και , ως εκ τούτου , μας δίνει τη δυνατότητα να προτείνουμε ρεαλιστικές αναπαραστάσεις της αρχικής κατάστασης τους»
