Στις 7 Νοεμβρίου 1879 στο μικρό χωριό Γιάνοφκι της Ουκρανίας, η Άννα Μπρονστέιν έφερε στον κόσμο το πέμπτο της παιδί. Επρόκειτο για έναν από τους μελλοντικούς ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης. Ο Τρότσκι σε φωτογραφία του 1897. Ο Τρότσκι σε φωτογραφία του 1897 Ο πατέρας του Νταβίντ Λεόντιεβιτς Μπρονστέιν ήταν ένας σχετικά εύπορος Εβραίος κτηματίας. Το νέο μέλος της οικογένειας έλαβε το όνομα Λεφ. Σε ηλικία 8 ετών τον έστειλαν στην Οδησσό να πάει σχολείο και να λάβει καλύτερη μόρφωση.
Εκεί, ο μικρός Λεφ έδειξε την επαναστατική του φύση οργανώνοντας στο σχολείο παράσταση διαμαρτυρίας εναντίον ενός καθηγητή. Η δράση του ως «ταραξία» συνεχίστηκε και στο Νικολάγιεφ το 1896, όπου μετακινήθηκε για την τελευταία σχολική χρονιά. Το 1897 ο Λεφ, φοιτητής ακόμη της Μαθηματικής Σχολής, συνέβαλε στην ίδρυση της Εργατικής Ένωσης των Νότιων Ρώσων. Χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο «Λβοφ» έγραφε, τύπωνε και μοίραζε επαναστατικές προκηρύξεις σε εργάτες και φοιτητές.
Η δράση του δεν πέρασε απαρατήρητη από τις Αρχές και το 1898 είναι ένας από τα 200 μέλη της Ένωσης που θα συλληφθούν. Κρατήθηκε δύο χρόνια αναμένοντας τη δίκη του. Τελικά καταδικάστηκε σε εξορία τεσσάρων χρόνων στο Ιρκούτσκ της Σιβηρίας. Στην εξορία γνωρίζει και παντρεύεται την επαναστάτρια και επίσης εξορισμένη Αλεξάνδρα Σοκολόφσκαγια. Πριν ακόμη λήξει η ποινή τους, έκαναν δύο κορες στο Ιρκουτσκ. Όσο περίμενε να δικαστεί, ιδρύθηκε το Ρωσικό Εργατικό Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα (1898). Ο Λεφ εντάχθηκε παρά τον προφανή κίνδυνο.
Το 1902, μετά από δύο χρόνια εξορίας δραπέτευσε. Με πλαστό διαβατήριο κατάφερε να φτάσει στο Λονδίνο. Σ’ αυτό το διαβατήριο ο Λεφ αναγραφόταν ως «Λέων Τρότσκι». Ήταν το όνομα ενός από τους δεσμοφύλακές του. Με αυτό το όνομα πέρασε την ιστορία, αφού πρώτα έκανε μια επική επανάσταση.
