O εννιάχρονος Μουράντ είναι ένα από τα εκατοντάδες παιδιά της μειονότητας των Γιεζίντι που πέρασαν μεγάλο διάστημα στα στρατόπεδα ριζοσπαστικοποίησης του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία για να εκπαιδευτούν στην τζιχάντ με απώτερο στόχο να ενισχύσουν τα πολεμικά μέτωπα του ‘Ισλαμικού Κράτους’. Στα ειδικά αυτά ‘σχολεία’ του ISIS τα παιδιά μαθαίνουν πώς να σκοτώνουν «απίστους» και κατηχούνται στην τζιχαντιστική προσέγγιση και ερμηνεία του Κορανίου. «Βαθμολογούν την ικανότητά τους στη μάχη και στη συνέχεια δείχνουν βίντεο, στις οικογένειές τους, με σκοτωμούς που πρωταγωνιστούν τα παιδιά τους».

Όπως λέει στο Ρόιτερς η μητέρα του Μουράντ, όταν κατάφερε να συγκεντρώσει το απαραίτητο ποσό που ζητούσαν οι διακινητές και τάφερε η κατάσταση να μπορέσει να παραπλανήσει εκείνον που την κρατούσε σκλάβα και μαζί με τα δυο της παιδιά να ξεφύγει από την επικράτεια του ISIS, o εννιάχρονος δεν ήθελε να την ακολουθήσει. «Δεν θάρθω μαζί σου» της επαναλάμβανε και χρειάστηκε να προσπαθήσει πολύ για να τον μεταπείσει. Όπως παρατηρεί ο δημοσιογράφος του Ρόιτερς που συναντήθηκε μαζί τους στον προσφυγικό καταυλισμό που μένουν τώρα στο βόρειο Ιράκ, ο Μουράντ, ήταν νευρικός, δεν ήθελε να έχει κουβέντες μαζί του, απέφευγε να τον κοιτάξει στα μάτια. Με άλλα λόγια, το παιδί είχε δεχτεί την επιρροή, ένοιωθε μέλος της ομάδας που το είχαν εντάξει και δεν ήθελε, ή τουλάχιστον του ήταν δύσκολο αν όχι επώδυνο, να την εγκαταλείψει.

Η μητέρα του πιστεύει ότι αν, παρά τις δυσκολίες, δεν είχε καταφέρει να παραμείνει με το Μουράντ και τον πεντάχρονο αδελφό του, Εμάντ, τα δύο χρόνια της κατάληψης του χωριού τους από τους τζιχαντιστές και ο γιος της ζούσε αποκλειστικά στα στρατόπεδα του ISIS, τώρα θα ήταν ακόμη μια ‘χαμένη περίπτωση παιδιού’. Όπως λέει, οι τζιχαντιστές τη βίασαν κατ’ επανάληψη -συγκεκριμένα, τουλάχιστον 14 διαφορετικοί άνδρες- ενώ μεταφέρει παρόμοιες εμπειρίες και άλλων γονιών Γιεζίντι με τα παιδιά τους, τα οποία αφομοιώθηκαν τόσο από τον ISIS που γύρισαν την πλάτη στις οικογένειές τους και αρκετά τις απαρνήθηκαν.

Ένας δεκαεξάχρονος που κατάφερε να ξεφύγει από τους τζιχαντιστές, λέει πως το πρώτο που τους έλεγαν είναι ότι «είστε Γιεζίντι, συνεπώς άπιστοι∙ θέλουμε να σας μυήσουμε στην πραγματική θρησκεία έτσι ώστε να μπορέσετε να πάτε στον Παράδεισο». Όπως υπογραμμίζει, ήταν αρκετά μεγάλος για να μπορέσουν να τον επηρεάσουν, ωστόσο, υποκρινόταν πως άκουγε με προσοχή αυτά που του έλεγαν από φόβο για τη ζωή του. Η δουλειά που τον είχαν βάλει να κάνει ήταν ράφτης σε μια βιοτεχνία στρατιωτικών ρούχων για τους μαχητές της οργάνωσης. «Τώρα που ξέφυγα», λέει «είμαι όπως και πριν, δεν έχω πρόβλημα». Αντίθετα, ένας ξάδελφός του λέει πως η επιστροφή στον παλιό του εαυτό δεν ήταν εύκολη υπόθεση.

«Τα παιδιά καθώς δεν έχουν άλλες συναναστροφές, μαθαίνουν να θεωρούν φυσιολογικές τέτοιες ιδέες και άρα να τις υπερασπίζονται», εξηγεί σε σχετική αναφορά της η δεξαμενή σκέψης Quilliam που ειδικεύεται σε θέματα εξτρεμισμού και τρομοκρατίας.

Σύμφωνα με τους Γιεζίντι ακτιβιστές, Ibrahim και Hasoo, που καταγράφουν το πογκρόμ και τα εγκλήματα του ISIS εναντίον της κοινότητάς τους, μπορεί περίπου 750 παιδιά να κατάφεραν να διαφύγουν τους τελευταίους μήνες από τα εδάφη που ελέγχουν οι τζιχαντιστές αλλά χιλιάδες άλλα εξακολουθούν να αγνοούνται. Τα περισσότερα απ’ αυτά που απομακρύνθηκαν από τον ISIS, προσπαθούν ακόμη -υποστηρίζουν- να εφαρμόσουν αυτά που έμαθαν στα στρατόπεδα που τα εκπαίδευαν. Κάποια μάλιστα, «επιχειρούν να σκοτώσουν τους ίδιους τους τούς φίλους».

H μεγαλύτερη κοινότητα των κουρδικής καταγωγής Γιεζίντι είναι αυτή του βορείου Ιράκ. Από τον Αύγουστο του 2014, οπότε ο ISIS άρχισε να καταλαμβάνει τις πατρογονικές τους εστίες, η κοινότητά τους -η παράδοση της οποίας αντλεί στοιχεία από τον Χριστιανισμό, το Ζωροαστρισμό και το Ισλάμ- απειλείται με αφανισμό καθώς κατηγορείται ότι ‘λατρεύει το διάβολο’. Οι περισσότεροι άνδρες είτε εκτελούνται επί τόπου είτε πεθαίνουν αργά και επώδυνα μετά από φρικτά βασανιστήρια, οι γυναίκες πωλούνται ως σκλάβες του σεξ ενώ τα νεαρά αγόρια ριζοσπαστικοποιούνται, όπως επιχειρήθηκε και με τον Μουράντ, στον τζιχαντισμό.



A Yazidi boy, 16, who was trained by Islamic State, wraps his head in a scarf as he walks with other refugees at a refugee camp near the northern Iraqi city of Duhok April 19, 2016. The stories of boys from the minority Yazidi community now living in a refugee camp near the northern Iraqi city of Duhok appear to show efforts by Islamic State to create a new generation of fighters loyal to the group’s ideology and inured to its extreme violence. The training often leaves them scarred, even after returning home. REUTERS/Ahmed Jadallah SEARCH «YAZIDI CHILDREN» FOR THIS STORY. SEARCH «THE WIDER IMAGE» FOR ALL STORIES
MURAD





Yazidi boy Emad (L), 5, plays with his nine-year-old brother Murad, who was trained by Islamic State, in their caravan at a refugee camp near the northern Iraqi city of Duhok April 19, 2016. The stories of boys from the minority Yazidi community now living in a refugee camp near the northern Iraqi city of Duhok appear to show efforts by Islamic State to create a new generation of fighters loyal to the group’s ideology and inured to its extreme violence. The training often leaves them scarred, even after returning home. REUTERS/Ahmed Jadallah SEARCH «YAZIDI CHILDREN» FOR THIS STORY. SEARCH «THE WIDER IMAGE» FOR ALL STORIES



Freed Yazidi boy Murad (C), 9, who was trained by Islamic State, sits next to his five-year-old brother Emad and his parents at their home in a refugee camp near the northern Iraqi city of Duhok April 19, 2016. The stories of boys from the minority Yazidi community now living in a refugee camp near the northern Iraqi city of Duhok appear to show efforts by Islamic State to create a new generation of fighters loyal to the group’s ideology and inured to its extreme violence. The training often leaves them scarred, even after returning home. REUTERS/Ahmed Jadallah SEARCH «YAZIDI CHILDREN» FOR THIS STORY. SEARCH «THE WIDER IMAGE» FOR ALL STORIES