Μια παλιά ιστορία συνταράσσει την απορφανισμένη, ούτως ή άλλως, ελληνική κοινότητα στην Κωνσταντινούπολη, η οποία διεκδικεί από την τουρκική κυβέρνηση την εκταφή και την απομάκρυνση από το κοιμητήριο της κοινότητας, των σωρών του διαβόητου παπά – Ευτίμ και των γιων, οι οποίοι είχαν ανακηρυχθεί πατριάρχες του «Τουρκο-ορθόδοξου» πατριαρχείου από την κεμαλική περίοδο.

Ο παπά Ευτίμ, κατά κόσμο Παύλος Καρχισαρίδης, αποτελεί το αρχέτυπο του προδότη. Συνεργάστηκε, από το 1921, με τον σφαγέα Κεμάλ, κατά των Ελλήνων ομογενών του. Με την συνδρομή του Κεμάλ ίδρυσε το Τουρκο-ορθόδοξο πατριαρχείο, με σκοπό την κατάργηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η εκκλησία αφόρισε τον παπά – Ευτίμ, ή Ζεκί Ερενερόλ, όπως το μετέτρεψε.

Όπως δήλωσε στην τουρκική Τζουμχουριέτ ο διευθυντής της ελληνικής εφημερίδας της Πόλης «Απογευματινή» Μιχαήλ Βασιλιάδης, «ο Ευτίμ δεν ήταν Ορθόδοξος, ούτε Έλληνας». Ο Ευτίμ «χειροτόνησε» τους δύο γιους του που τον διαδέχτηκαν στην πατριαρχία ως Ευτίμ Β’ και Ευτίμ Γ’. Ο Ευτίμ υπήρξε ο πρωτεργάτης του πογκρόμ κατά των Ελλήνων στην Πόλη, κατά τα Σεπτεμβριανά του 1955.

Το 1995 αποκαλύφθηκε ότι ο Ευτίμ είχε στενές επαφές με τη ΜΙΤ. Όταν πέθανε, το 1968, με εντολή της τουρκικής κυβέρνησης, ετάφη στο κοιμητήριο της ελληνικής κοινότητας. Στον δε τάφο του γράφτηκε η φράση που έλεγε γι’ αυτόν ο Κεμάλ: «Ο παπά Ευτίμ αξίζει όσο μια ολόκληρη μεραρχία».

Τώρα όμως η ελληνική κοινότητα, ότι απέμεινε δηλαδή από αυτήν, απαιτεί την απομάκρυνση από το κοιμητήριό της των σωρών των προδοτών αυτών. «Είμαι υποχρεωμένος να βλέπω τους τάφους αυτών των ‘τούρκων’ εθνικιστών κάθε φορά που επισκέπτομαι τους τάφους των γονιών μου; Σαν Έλληνες θέλουμε να φύγουν οι τάφοι τους από εδώ», είπε ο Βασιλιάδης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η οικογένεια του Ευτίμ εκτουρκίστηκε πλήρως. Η δε εγγονή του, Σεβγκί Ερενερόλ, η οποία συνεχίζει να διεκδικεί την «κληρονομιά» του προδότη παππού της, δημιουργώντας θέματα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, είχε εμπλακεί στην υπόθεση Εργενεκόν.

Ο Τούρκος εισαγγελέας την είχε χαρακτηρίσει, στην σχετική έκθεσή του, ως ακραίο εθνικιστικό στοιχείο, η «εκκλησία» της οποίας λειτουργούσε ως μυστικό οικονομικό στρατηγείο της οργάνωσης Εργκενεκόν.