Με τον τίτλο «Θυσία στο όνειρο» και υπότιτλο «Ο οπλαρχηγός Μιχαήλ Ι. Μελαδάκης / Από τον Μακεδονικό στον Βορειοηπειρωτικό αγώνα» υπογράφει το βιβλίο του ο Ιωάννης Γ. Μελαδάκης.
Ο Ρεθυμνιώτης συγγραφέας και ιατρός παθολόγος επιχειρεί και επιτυγχάνει μια βιογραφία που αποτελεί ταυτοχρόνως και μαρτυρία για τον περίφημο οπλαρχηγό Μιχαήλ Ι. Μελαδάκη.
Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, Μελαδάκης Μιχαήλ του Ιωάννου, όπως μας ενημερώνει ο συγγραφέας, «γεννήθηκε στην Ασή-Γωνιά Χανίων το 1889. Το 1906 σε ηλικία 17 ετών συμμετείχε ως Εθελοντής στον Μακεδονικό Αγώνα και στο σώμα του Παύλου Γύπαρη.
Σε ηλικία 23 ετών συμμετείχε ως Υπαρχηγός στο εθελοντικό σώμα του Παύλου Γύπαρη και στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1912-1913 όπου και τραυματίστηκε την 19-10-1912 στη μάχη στο χωριό Καλλιστράτη Κοζάνης. Συμμετείχε ως Υπαρχηγός στο Εθελοντικό Σώμα του Οπλαρχηγού Ιωάννου Βρανά κατά την απελευθέρωση της Χίου (11/11 έως 21/12 1912).
Συμμετείχε στον Ελληνοβουλγαρικό Πόλεμο ως Αρχηγός Εθελοντικού Σώματος υπό τον Γεώργιο Τσόντο Βάρδα (16/06 έως 28/07 1913).
Συμμετείχε ως Αρχηγός Εθελοντικού σώματος στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα του 1914 σε ηλικία 25 ετών και στην περιοχή Κορυτσάς.
Εφονεύθη μαχόμενος ηρωικά την 24-4-1914 κατά την μάχη της Νικολίτσας.
Η μάχη αυτή αναφέρεται με λεπτομέρεια στον τύπο της εποχής και σε όλα τα βιβλία τα αναφερόμενα στον Βορειοηπειρωτικό αγώνα του 1914 και τούτο διότι: Η έκβασή της είχε μεγάλη ηθική, ψυχολογική και στρατηγική σημασία και αποτελούσε προπομπό κατάληψης της Κορυτσάς. Συμμετείχαν αρκετοί αντάρτες και από τις δύο πλευρές με εκατέρωθεν απώλειες.
Το σύνολο των Αυτονομιακών δυνάμεων ήταν 425 άνδρες και οι απώλειες ήταν: Νεκροί: ο Οπλαρχηγός Μ. Μελαδάκης, ο Λοχίας Ν. Μπουλούκος και 9 οπλίτες. Τραυματίες: ο Ιλαρχος Β. Μελάς, ο Ανθυπασπιστής Ε. Τζεφριός, οι Οπλαρχηγοί Μ. Τσόντος, Κ. Σερέτης και 23 οπλίτες.
Προκάλεσε τότε πανελλήνια συγκίνηση λόγω συμμετοχής και τραυματισμού, κατά την μάχη της Νικολίτσας, του Ιλαρχου Βασίλη Μελά, αδελφού του Παύλου Μελά». Το βιβλίο αναφέρεται σε όλους τους σταθμούς της ζωής του οπλαρχηγού Μελαδάκη: στη συνεισφορά του στον Μακεδονικό αγώνα, στον Α” και Β” Βαλκανικό Πόλεμο και στον Βορειοηπειρωτικό αγώνα.
Με χειρόγραφα ντοκουμέντα, φωτογραφίες της εποχής, αποσπάσματα από περιοδικά και εφημερίδες, ριζίτικα και μαντινάδες. Με ιδιαίτερη μνεία στην ελεύθερη επιλογή του Μιχάλη Ι. Μελαδάκη: «Δεν διετάχθη, δεν υποχρεούτο, επέλεξε. Ετσι γίνεται πάντα. Επιλογές στον κατάλληλο χρόνο γράφουν Ιστορία. Και ο Μιχάλης Μελαδάκης μ” αυτή του την επιλογή έγραψε Ιστορία. Ιστορία με πολλούς σταθμούς. Ας ακολουθήσουμε (λοιπόν) το τρένο της Ιστορίας με επιβάτη τον Μιχάλη Μελαδάκη» επισημαίνει ο, τρόπον τινά, βιογράφος του Ιωάννης Γ. Μελαδάκης.
Περί του φόνου του γενναίου Οπλαρχηγού Μιχαήλ Μελαδάκη, γράφει ο αυτόπτης μάρτυς, συγγραφέας, δημοσιογράφος, εκδότης, οργανωτής του Βορειοηπειρωτικού αγώνα και Βουλευτής Κορυτσάς Κωνσταντίνος Σκενδέρης, τα οποία και παρατίθενται.
«Ο γενναίος ούτος Οπλαρχηγός σφοδρώς μετά του σώματος αυτού επιτεθείς κατά των Αλβανών, εξετόπισεν αυτούς εκ των οχυρών θέσεών των, καταλαβών την μεταξύ Δάρδας και Άριζαν οδό.
Ενισχυθέντες μετά ταύτα οι Αλβανοί, αντεπετέθησαν κατ’ αυτού.
Ουχ ήττον απεκρούσθησαν και εξεδιώχθηκαν μέχρι του χωρίου Άριζα καταδιωκόμενοι κατά πόδας υπό του σώματος τούτου με επικαφαλής τον Αρχηγόν.
Τότε εις Αλβανός ακάλυπτος με προτεταμένον το όπλον βαδίζει κατά του Αρχηγού.
Ο Μελαδάκης προλαβών τον πυροβολεί. Το όπλον όμως έπαθεναφλογιστίαν, οπότε προλαβών ο Αλβανός δια μίας σφαίρας ευρούσης αυτόν κατά την καρδιακήνχώραν, άπνουν τον ρίπτει.
Οι άνδρες του αμέσως φονεύουσι τον Αλβανόν. Περί το σώμα του Αρχηγού Μελαδάκη διεξήχθη επί μίαν περίπου ώραν πάλη λυσσώδης, ίνα παραλάβωσι το σώμα του ατυχούς Αρχηγού. Δυστυχώς δεν το κατώρθωσαν, παρά τας ηρωικάςπροσπαθείας των. Κατά την μάχηνταύτην τρεις γενναίοι, ο Χρήστος Κοκκίνης, εκ του χωρίου Αγία Θέκλα της Κεφαλληνίας, ο Ιωάννης Καραγιάννης, εκ Καστρί Κυνουρίας και ο Γεώργιος Αράπης, εκ Καλαμών, κατώρθωσαν να φθάσωσι το πτώμα του Μελαδάκη και αποσπάσωσι την τσάντα και το περίστροφόν του.
Ούτω το πτώμα του ήρωος Μελαδάκη, παρέμεινε εις χείρας των Αλβανών, οίτινες την επομένην το εφωτογράφησανδιανείμοντες αντίτυπα της εικόνος.
Πανταχού υπήρχεν ιδέα, γράφει ο αυτόπτης μάρτυς, ότι οι Αλβανοί σέβονται τους γενναίους και δη τους πίπτοντας εις το πεδίον της μάχης.
Δυστυχώς διέψευσαν τούτο.
Διότι το πτώμα του Μελαδάκη, ως και λοιπών, μετά την φωτογράφησιν αυτών, τα κατακρεούργησαν και τα οποία άταφα άφησαν εις την διάκρισιν των κυνών και ορνέων.
Μετά ταύτα οι φιλότιμοι Δαρδιώται συνέλεξαν τα τήδε κακείσε διεσπαρμένα οστά, τα οποία έθαψαν μετά πάσης τιμής και επισημότητας».
Για τους Αλβανούς ο θάνατος του Οπλαρχηγού Μιχαήλ Μελαδάκη είχε ιδιαίτερη σημασία αφού υπάρχει η σχετική, όπως την περιγράφει ο Κωνσταντίνος Σκενδέρης, φωτογραφία των Αλβανών με τους νεκρούς Έλληνες. Φωτογραφία που διανεμήθηκε ευρέως.
Μετά θάνατον απενεμήθη στον Οπλαρχηγό Μιχαήλ Μελαδάκη το υπ’ αρίθμ. 181/10-10-1914 Δίπλωμα απονομής Σιδηρούν Πολεμικού Σταυρού Βορειοηπειρωτικού Αγώνος 1914.
Στο Γενικό Επιτελείο Στρατού/Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού και εις τις «Καταστάσεις φονευθέντων και τραυματισθέντων εις τον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα 1914» ο Οπλαρχηγός Μιχαήλ Μελαδάκης είναι ο ένας εκ των δύο πεσόντων αγωνιστών εις την κατηγορίαν του Αρχηγού.
Πηγή:
http://www.himara.gr/
